– Erzurum’da bir araştırma görevlisinin havalı tüfekle atış yapıldığı sırada hayatını kaybetmesiyle ilgili hazırlanan iddianamede, akademisyen çiftin “İhmali davranışla vefata sebebiyet vermek” kabahatinden 15 yıldan 20 yıla kadar mahpusla cezalandırılması talep edildi.
Yakutiye ilçesinde 22 Temmuz’da atış yapmak için gittikleri yerde araştırma vazifelisi Elif Gölveren’in (35) havalı tüfekle vurularak ölmesiyle ilgili akademisyen A.U. ve M.G.U. hakkında Erzurum Cumhuriyet Başsavcılığınca iddianame hazırlandı.
Erzurum 3. Ağır Ceza Mahkemesince kabul edilen iddianamede, tutuklu sanık A.U. ve kovuşturma evresinde tahliye edilen eşi M.G.U’nun tabirlerine de yer verildi.
Sanıkların sözlerindeki çelişkiler ile Gölveren’in kendini vurma ihtimalinin Fazla güç olması ve bunun hayatın olağan akışına ters olduğu anlatılan iddianamede, sanıkların sözlerine prestij edilmediği, olayın sanıklardan biri tarafından gerçekleştirildiği düşünülerek tutuklandıkları kaydedildi.
İddianamede, sanıkların talebi doğrultusunda tekrar alınan sözlerinde, Gölveren’in kendisini vurmadığını, olayın A.U’nun elinde bulunduğu sırada tüfeğin kapatılması sonrasında apansız ateşlenmesi sonucu kaza ile gerçekleştiğini, korktukları ve o Lahza içinde bulundukları psikolojiyle birinci ifadeyi verdiklerini beyan ettikleri belirtildi.
İkinci tabirde sanıkların olayın oluş halindeki zamansal süreci çelişkili anlattığına işaret edilen iddianamede, şunlar kaydedildi:
“Olayın taammüden işlendiğine dair tezlerin savunmasız kaldığı, bu haliyle kazayla meydana geldiğinin anlaşıldığı, aksiyonun kaza ile yapıldığı konusunda bir tereddütün bulunmadığı” sözüne yer verilen iddianamede, şu değerlendirmelerde bulunuldu:
“Toplanan kanıtlar ve sanık sözleri bir ortaya getirildiğine aksiyonun A.U. tarafından gerçekleştirildiği ve A.U’nun elinde bulunan tüfeğin ateş almasıyla vefatın meydana geldiği fakat burada A.U’nun aksiyonunun şuurlu taksir halinde olduğu, raporda tüfeğin içine saçma tanesi konulduktan sonra kapatılmasıyla patlamayacağı, tüfeğin güvenlik mandalının açılmasıyla ateşe Amade hale geldiği, diğer ihtimallerin Mümkün olmadığının uzmanlık raporunda belirtildiği, bu haliyle A.U’nun elinde tüfek bulunduğu sırada güvenlik mandalı Aleni formda tuttuğu sırada tetiğe bir anda teması sonucunda ateşlenmenin meydana geldiği, A.U’nun bu halde maktule yanlışsız tüfeği tutmasının da şuurlu taksir sonucunu doğuracağı, A.U’nun her Lahza ateşlenme ihtimalinin olacağını kestirim ederek devinim etmesi gerekirken bu bahiste ağır seviyede ihmalde bulunarak taksirle aksiyona neden olduğu ve A.U’nun şuurlu taksir altındayken maktule gerçek tüfeğin ateş aldığı değerlendirilmiştir.”
– “Sanıkların polise gerçek dışı kıssaya dair sözlerde bulundukları belirlenmiştir”
İddianamede, sanıkların ihmali davranışta bulunma ihtimalinin tespiti açısından zamansal sürecin Fazla Kıymetli olduğuna vurgu yapılarak, şunlar kaydedildi:
Sanıkların ikinci sözlerinde birbirlerinden farklı olarak kurgunun ambulans gelmeden Evvel ve sonra olduğunu söyleyerek çelişkide bulunduklarına dikkat çekilen iddianamede, “Deliller ışığında sanıkların ambulans gelmeden Evvel bu durumu kararlaştırdıkları ve ortalarında kurgu oluşturarak polise gerçek dışı öyküye dair tabirlerde bulundukları belirlenmiştir. Çayır merkezi ses kayıtları incelendiğinde M.G.U’nun görevliye gerçek durumu söylemediği düşünüldüğünde sanıkların 112’yi aramadan Evvel kararlaştırma içine girmiş olabilecekleri ihtimalini kuvvetlendirmektedir.” sözleri kullanıldı.
İddianamenin Sonuç kısmında şu değerlendirmelere yer verildi:
“A.U’nun şuurlu taksirle Gölveren’i havalı tüfekle vurduğu, M.G.U’nun olaydaki gerçekleri gizlemek için Hadise kurgusu oluşturarak bunu A.U’ya kabul ettirdiği, maktulün kendisini vurduğu istikametindeki kurgu sürecinin M.G.U’nun olaydaki sorumluluğunu ortaya çıkardığı, bütün kanıtlar sonucunda olayın ihmalle mevte neden olma cürmünü oluşturacağının değerlendirildiği, sanıkların olayın meydana gelmesinden sonra ihmali davranışlarda bulunarak maktulün mevt sürecini hızlandırdıkları, maktulün Hadise sonrasında yaşama ihtimalinin tespiti Muhtemel olmayacaksa da atılı hata açısından sanıkların belirli bir istikamette icrai davranışta bulunma yükümlüğü altında bulundukları, olayda ise sanıkların kurguyu oluşturma müddetleri içinde bu yükümlülüğe alışılmamış davrandıklarının şuurunda olduklarına kanaat getirildiği lakin bunun sonucunda bir insanın ölebileceği, objektif İtina yükümlülüğüne ters olarak öngöremedikleri anlaşılmıştır.”
İddianamede, sanıklar A.U. ve M.G.U’nun “İhmali davranışla mevte sebebiyet vermek” kabahatinden 15 yıldan 20 yıla kadar mahpusla cezalandırılmaları talep edildi.
Yorum Yok