Eğitimci ve muharrir Yavuz Yiğit, Okul dışı faaliyetlerin gençlerin marifetlerini geliştirdiğini Anlatım ederek, “Bir çocuk Şayet tiyatro faaliyetine giriyorsa okula daha şevkle gidiyor. örneğin tiyatro yapan, sanatla ilgilenen çocuk kadro çalışması yapmak zorunda. Evvelki kuşaklar, arkadaşlığı, dostluğu, bir oburu için uğraş etmeyi sokakta oyun oynarken öğrendiler ancak şimdiki kuşakların bu imkanları yok. Bu çocuklar bunu lakin online oyunlardan alabiliyorlar. O yüzden tiyatro dediğiniz şey çocuğunuzun hayatını kurtarıyor.” dedi.
Kendisini “gençlik işçisi” olarak tanımlayan, Münazara Hitabet Derneği Lideri Yavuz Yiğit, gençlere yönelik yaptığı çalışmaları, gençlik ve eğitim siyasetlerinin nasıl olması gerektiğini AA muhabirine anlattı.
Gençler için entelektüel oyunlar tasarladığını ve gençlerin marifet geliştirmelerini sağlamak için çalışmalar yürüttüğünü Anlatım eden Yiğit, yaklaşık 20 yıldır gençlik çalışmalarının içinde olduğunu söyledi.
“Okuldışı” isimli yapıtı Vadi Yayınları etiketiyle okuyucuyla buluşan Yiğit, “genç” kavramını “kanı delice akan insanlar” olarak tanımlayarak, “Genci, inisiyatif alabilen, harekete geçen, harekete geçmekte zorluk yaşamayan, biraz eyvallahı olmayan, korkmayan olarak görüyorum. Lisedeyken Talebe topluluğumuzla tiyatro yaptım. Üniversiteye girer girmez bir Talebe kulübüne girdim ve inanılmaz sevdim. Üniversite hayatım harika geçti. Yeditepe Üniversitesinden mezunum ve okulun kulüplerinde, şenliklerinde Fazla aktiftim. Ondan sonra da kopamadım ve birdenbire bu benim işim oldu.” diye konuştu.
Okulu tasarlama modelinin yanlış olduğuna dikkati çeken Yiğit, “okul dışı” kavramıyla kastettiğini şu sözlerle açıkladı:
“Bir mevzuyu öğrenirken niçin öğrendiniz bilmiyorsanız o mevzuyu öğrenemiyorsunuz. Ben lisedeyken fizik dersinden nefret ederdim. 100 üzerinden 7, 8 ve 10 almıştım imtihanlarda. Şu anda fiziğe aşığım. Zira ‘Cosmos’ belgeselini izledim. İzledikten sonra ‘fizik dünyayı anlamak için üstün bir şeymiş’ demeye başladım. fakat bana bu türlü anlatmamışlardı. Ben onu bir kurallar manzumesi halinde öğrenmiştim. Eğitim sistemimiz, nerede lazım olacak sorusunu bir kere sordurmuyor. Müfredat dışı aktivite diye saçma bir kavram var. Niçin Fazla saçma? Zira Teknofest aktifliğine katılmak müfredat dışı olarak görülüyor. Teknofest’e hazırlanan bir çocuk matematik, fizik, atom parçacıkları çalışıyor. Bu mu müfredat dışı aktivite? Müfredatın kendisi Teknofest’e, münazara turnuvasına hazırlanmaktır. örneğin bir söz oyununa çocuğu hazırlarsanız yazın dersi yapmış olursunuz. Mütekabiliyet, müşkülpesent ne demek öğrenmek gerekir. Müfredatın kendisi aslında müfredat dışı aktivitedir. Artık yalnızca dersi öğrenmek ve bir kısımdan mezun olmak yetmiyor. Biz var eğitim sistemimizle, mevzuları bilen ancak yeteneksiz gençler yetiştiriyoruz.”
– “Sanatla uğraşan çocuklar Kötü alışkanlıklara bulaşmıyor”
Yiğit, okulu bir cümbüş yeri olarak tasarlamak gerektiğine vurgu yaparak, öğrenmenin kendi başına Fazla eğlenceli bir süreç olduğunu, okulların eğlenceli hale gelmesinin istikbal jenerasyonlar için ehemmiyetini lisana getirdi.
Kültürel faaliyetlerin gençlerin Ira gelişimi için Fazla Değerli yararlar sağladığının altını çizen Yavuz Yiğit, “ABD’de yapılan bir araştırmada, Okul dışı faaliyete katılan gençlerin uyuşturucu, sigara, alkol ve Kötü alışkanlıklarının dört kat azaldığını gösteriyor. Bu gencin Okul bağlılığı ve eğitimdeki başarısı da üç kat artıyor. Bir çocuk Şayet tiyatro faaliyetine giriyorsa okula daha şevkle gidiyor. örneğin tiyatro yapan, sanatla ilgilenen çocuk grup çalışması yapmak zorunda. Evvelki kuşaklar, arkadaşlığı, dostluğu, bir oburu için çaba etmeyi sokakta oyun oynarken öğrendiler fakat şimdiki kuşakların bu imkanları yok. Bu çocuklar bunu fakat online oyunlardan alabiliyorlar. O yüzden tiyatro dediğiniz şey çocuğunuzun hayatını kurtarıyor. İstanbul Kültür Sanat Vakfı’nın yaptığı bir araştırmaya nazaran, sanatla uğraşan çocuklar Üzücü alışkanlıklara bulaşmıyorlar. Bu çocukların yaratıcılıkları gelişmekle kalmıyor, düzgün olma halleri de gelişiyor.” değerlendirmesinde bulundu.
Yiğit, ortak bir Gaye için çaba etmenin toplumsal ahengi geliştirdiğine dikkati çekerek, ideal birliğinin arkadaşlığı ve dostluğu arttırdığını da Anlatım etti.
Yeni jenerasyonun vazife odaklı bir jenerasyon olduğunu, “Z kuşağı” tarifinin politik bir Gaye uğruna kullanıldığını belirten Yiğit, şunları kaydetti:
“Bir evvelki Jenerasyon vizyon odaklıydı. Onların etrafında Sezai Karakoç, Nazım Hikmet, Necip Fazıl, İsmet özel vardı. Ümmet için çalışacaksın ya da ihtilal yapacaksın. Sağ yahut sol ayrım etmeksizin Aka mefkureler konuşuluyordu. Bu çocukların bu türlü Aka bir vizyonları yok ve vizyoner bir etrafları de yok. Bu çocukları bilgisayar oyunları ve toplumsal medya güdüledi. Daimi misyon verdi. Bu yüzden misyon odaklı bir nesil. zelzele Mevcut gel eşya topla, 15 Temmuz’da sokağa çık diren. Bu çocukların misyona, vazife verilmeye muhtaçlığı var. Bu gençlerin yeterli olma hallerini geliştirmek istiyorsak bizim Daimi vermememiz gerekiyor. vazife verdiğiniz çocuk, bir Amel verdiğiniz çocuk hayat emeli bulur kendisine. O yüzden hayat maksadı verdiğiniz, bir misyon verdiğiniz genç ne öğreniyorsa daha yeterli öğrenir.”
– “Gençlerin vaktini dolduramayan bir eğitim sisteminin sağlıklı kalma ihtimali yok”
Sanatsal üretimlerin sosyolojik gerçekliklerle bağlantılı olduğuna da değinen Yiğit, radyolarda çalan müziklerde 1970’li yıllarda arabesk kültürün, 1990’lı yıllarda ise tanınan kültürün Yargıç olmasının her devrin farklılıklar gösterdiğini kelamlarına ekledi.
Yavuz Yiğit, evvelki nesillerle yeni Jenerasyon ortasındaki en bariz farkı Sevinç baremleri olarak tanımlayarak, “Kuşakla alakalı okumalarımızın Aka çoğunluğu yanlış. Vaktin ruhu diye bir şey var. Bu çocuklar Rahmet paradoksunun içinde yaşıyorlar. Tenkitler maalesef sosyoloji ilminden Müstakil biçimde yapılıyor. Bu tenkitlerin hepsi Şayet çocuğu Okul dışı bir faaliyete sokarsanız ve bunda faal olursa ortadan kalkıyor. Yetenek katıyor, hitabeti gelişiyor, ekip çalışmasını öğreniyor. Ben Okul dışı eğitimin bir genç açısından dramatik değişiklikler oluşturduğunu düşünüyorum.” formunda konuştu.
Türkiye’deki gençlerin STK’lara iştirak oranının düşüklüğünün en Aka gençlik sorunlarından biri olduğuna işaret eden Yiğit, “STK’lara gençlerin iştirakinde dünya ortalaması yüzde 22, biz 183 ülke ortasında 176. sıradayız. Gençlerin STK’lara iştirak oranını yüzde 20 yapmadan bu çocuklara huzurlu bir ortam sağlayamayız. Gençlerin vaktini dolduramayan bir eğitim sisteminin sağlıklı kalma ihtimali yok.” dedi.
Yiğit, Teknofest aktifliğini dünyanın en uygun gençlik tertibi olarak gördüğünü aktararak, Teknofest’in gençlik üzerinde yaptığı yararın 15 sene sonra görüleceğini kelamlarına ekledi.
Yorum Yok