Hertaraf müellifi Berat Özipek’in mülteciler özelindeki yazısı
Kabadayı berber dükkanına girer. Tıraş olan kalenderiye “kalk lan kabak” diye bir tokat indirir ve onu berber koltuğundan atıp yerine oturur. Kalenderi reaksiyon vermez, sessizce kenara çekilir.
Tıraşı biten kabadayı tam berber dükkanından çıkmıştır ki, süratle gelen bir Beygir arabasının altında kalır.
Kalenderinin boş olmadığını bilen berber, “üstat bu biraz ağır olmadı mı?” diye sorar. Kalenderi, “ben aslında onu affetmiştim” der; “ama kabağın sahibi affetmedi.”
“Yeryüzünün lanetlileri”
Sığınmacılarla ilgili Tüm anketler toplumun onlara karşı olduğunu gösteriyordu. Herkes bunun oy davranışını Önemli biçimde etkileyeceğini düşünüyordu. Onlarla ilgili algı haksız olsa da uğraşmaya değmezdi. Zira siyasi bir getirisi görünmüyordu. oy hakları yoktu ve yangında birinci yakılacaklardandı.
Kılıçdaroğlu, Suriyeli sığınmacıların hangi koşullarda buraya geldiklerini Fazla güzel biliyordu. Devletin onlara 40 milyar dolar harcamadığını yahut diledikleri üniversitede parasız okumadıklarını da. lakin bile bile zıddını söyleyip, onları nefretin maksadı haline getirip, çoluk çocuk canlarının yanması için Önemli emek verdi. Hem de yıllar boyunca.
DEVA ve istikbal partilerinin de imtihanıydı bu sorun. Zira CHP’den farklı olarak onların iktidarı ilkesel temelde eleştirme savları vardı ve bu yüzden de ahlak ile muhayyel oy ya da prensip ile maslahat ortasında bir tercih yapmaları beklenmezdi. O masada kalmamaları, kalacaklarsa da “biz değer Müstakil Siyaset yapmayız, Kırmızı çizgimiz ırkçılık, ayrımcılık yapmamanızdır, vekiller sizin olsun, tümünü alın adaleti verin” demeleri gerekirdi.
Ama demediler. Kendi kelamlarını, kendi raporlarını yutup, Ortak Metin’deki “tehcir” mutabakatını içlerine sindirebildiler. oy için prensipten geçtiler ve ikisini de kaybettiler.
Erdoğan ne yaptı?
Bütün bilgiler sığınmacıların aleyhine iken ve “göstergeler” onları terk etmesini söylerken onlara bir tekme de o vurmadı. Hamuru göçlerle yoğrulmuş bir ülkenin kadim geleneğini çiğnemedi. Seçime iki gün kala bile oy kaybını göze alarak adaletten yana net bir duruş sergiledi. Pek Fazla bahiste yanlışlar yapsa da bu hayati sıkıntıda sağlam durdu. En alttakilerle ilgili o ölümcül günahı işlemedi. Onları toplumsal medyadaki ve Siyaset arenasındaki linç kalabalığıyla birlikte cüzzamlılar vadisine sürmedi.
“Birileri bunu anlamayabilir ancak biz bunun idraki içindeyiz. O kardeşlerimiz konutlarına, topraklarına inşallah oradaki durumlar Vaziyet yoluna girdiği Vakit esasen kendileri de gidecektir. ancak biz kovamayız, onları bombaların altına gönderemeyiz” dedi. İltica eden Kürtlere ve Ahıska Türklerine olduğu üzere Araplara da mesuliyet hissiyle yaklaştı.
Ve buna Karşın değil, tahminen tam da bu yüzden, kimsenin almadığı yükü alma sorumluluğunu gösterebildiğinden, ülkeyi yönetme sorumluluğu için de onay almaya bugün en yakın olan da o oldu.
Peki bu nasıl oldu? Kalenderi kıssası çarpıcı. lakin dini olmayan bir açıklaması da Muhtemel bu yaşananın.
İnsan bilir mi?
Ve ülkede oy kullanan işçiler-ameleler, halden bilmez tuzu kuru şımarıklardan çoktu.
Kılıçdaroğlu’nun oy hakkı olmayan mülteciye bakışı, oyuna muhtaçlığı olmadığında ona nasıl bakacağı hakkında pek net Fikir veriyordu. Gülücükler öpücükler kalpler hoştu lakin tıpkı anda bu insanları şiddetin gayesi haline getiren bir lisanla birlikte inandırıcı olmuyordu.
Bütün bu sebeplerle nefrete oynamak kazandırmadı; muhalefet acılı insanları amaç almak üzere bir berbatlığı tercih ederek, istemeden kendisiyle ilgili Fazla gerçek bir bilgi de vermiş oldu ve kaybetti.
İktidarın imtihanı şimdi bitmedi
“Suriyeli kardeşlerimiz Fazla Aka bir imtihandan geçiyor, İlah onların yardımcısı olsun. Biz de onlarla sınavdayız” demişti Sultanbeyli Belediye Lideri Hüseyin Keskin.
Şimdi ikinci turundayız ve tıpkı “haram meyve” yine Teklif edilecek. Bu manada iktidarın imtihanı devam ediyor.
Sınav fakat tahminen de o kadar güç değil.
“Ahlaki olan ile yararlı olan birbiriyle çelişmez. Siz onların çeliştiğini düşünüyorsanız yararınıza olanı yanlış tanımlıyorsunuz demektir” der Çiçero. İlahi eşitlik mi, kainatın üzerine heyeti olduğu değişmez bir kural mı işliyor, Karma mı, Sünnetullah mı, yoksa dinden Müstakil olarak da açıklanabilecek bir şey mi? doğal hukukun üniversal yasası mı?
O her ne ise, hesap kitap yapmak için Çok karmaşık bir hayatta kural izleyici olmamızı öğütlüyor bize.
Bu ülkede seçim sonuçlarını eli yüreğinin üstünde “güvercin tedirginliğiyle” izleyen garipler var. Bir de ölçüp biçenler, ihtimamlı siyasal irtibat lisanı geliştirenler, kamuoyu araştırmaları yapanlar ve seçim kampanyaları düzenleyenler. Onlar güvercinleri ezmeyi yahut umursamamayı fısıldıyorlar siyasetçilere.
Oysa tahminen de yalnızca kaybetmeyi göze alanların geçebilecekleri bir İmtihan bu. Hiçbirimizin ondan azade olmadığı bir imtihan. Hepimizin kazanması dileğiyle
Yorum Yok